Το ποτήρι της ζωής

Πέρασα πολλά άσχημα στάδια στη ζωή μου, ξεκινώντας σε μικρή ηλικία.
Δε θα ξεχάσω τα λόγια κάποιου ανθρώπου τον οποίο σεβόμουν, αγαπούσα και συνεχίζω να τα κάνω κι ας μη βρίσκετε ανάμεσα μας. Κι ας μην είναι πια στο δικό μας βρώμικο κόσμο!
''Ξεκινάς ανάποδα τη ζωή σου '' έλεγε....
Μου παρομοίαζε τη ζωή σαν ένα ποτήρι όπου το περιεχόμενο του αποτελούνταν από μέλι και κόπρανα.
Υποστήριζε πως το μέλι πιάνει τον πάτο του ποτηριού και το πολύ να φτάνει λίγο πιο κάτω από τη μέση, ενώ τα κόπρανα κάλυπταν το υπόλοιπο μέρος του.
Εσύ μου είχε πει ξεκινάς να ρουφάς το περιεχόμενο ανάποδα και αυτό δεν είναι καλό.
Δε μπορούσα τότε να αντιληφθώ τι σήμαινε όλο αυτό και η αντίδραση μου ήταν να γελάσω κάθε φορά που θα μου το επαναλάμβανε.
Ο καιρός περνούσε και άρχισα να πιάνω το νόημα. Όχι όμως το 100% .
Τώρα ξέρω, έζησα, έφαγα μπόλικη ποσότητα από αυτά και κατάλαβα τη φράση που με έκανε να σκάω στα γέλια 9 χρόνια πριν..
Το γεγονός πως ήμουν μόλις 17 χρονών , ίσως να δικαιολογεί και την τότε αντίδραση μου.

Σήμερα, θα θελα αυτός ο άνθρωπος να ζούσε, όχι για να του πω πως κατάλαβα αυτά που μου έλεγε ( είμαι σίγουρη ότι από κει ψηλά τα βλέπει όλα), αλλά για να τον ρωτήσω αν γνωρίζει να μου απαντήσει γιατί το περιεχόμενο του δικού μου ποτηριού αποτελείται μόνο από ΣΚΑΤΑ ( με το συμπάθιο).
Ποιος πείραξε το δικό μου μέλι?????