Δευτέρα 6 Ιουνίου 2011

Μεγάλα ΛΟΓΙΑ...

Ο εσωτερικός μου κόσμος έχει γεμίσει ξαφνικά από παράπονο και στεναχώρια.
Δυσκολεύομαι να καταπιώ και το στήθος μου το έχει πλακώσει ένα περίεργο βάρος.
Αναζητώ μια αλήθεια σε όλ αυτά τα μεγάλα λόγια που άκουσα. Άσκοπη η αναζήτηση μου όμως γιατί κανένα από αυτά δεν μπόρεσε να αποδειχτεί αληθινό... ποτέ!
Μια φαντασία μου ήταν μονολογώ κάποιες φορές κι άλλες ψάχνω διέξοδο για να αποφύγω κάθε σκέψη που ταξιδεύει στο μυαλό μου.
Με πνίγουν οι μνήμες και νοσταλγώ στιγμές μας, που μόλις συνειδητοποιήσω πόσο ψεύτικες ήταν αναρωτιέμαι αν οι γονείς μου έχουν κι άλλο τόσο έξυπνο παιδί πέρα από μένα.