Τετάρτη 8 Απριλίου 2009

ΚΑΠΟΤΕ.. ΖΩΗ

Kάποτε ο χρόνος είχε τέσσερις εποχές,
σήμερα έχει δύο..Κάποτε δουλεύαμε οκτώ ώρες,
σήμερα έχουμε χάσει το μέτρημα.
Κάποτε είχαμε χρόνο να πάμε για καφέ με τους φίλους μας.
Τώρα τα λέμε μέσω MSN και Skype.Κάποτε είχαμε χρόνο να κοιτάξουμε τον ουρανό, να δούμε το χρώμα του, να ακούσουμε το κελάϊδισμα των πουλιών, να νιώσουμε την ευωδιά του βρεγμένου χώματος. Σήμερα τα βλέπουμε στην τηλεόραση.Κάποτε παίζαμε με τους φίλους μας ποδόσφαιρο στις αλάνες.
Σήμερα παίζουμε ποδόσφαιρο στο Playstation.Κάποτε ζητάγαμε συγγνώμη από κοντά.
Σήμερα το λέμε και με SMS.Κάποτε κυκλοφορούσαμε με ταπεινά αυτοκίνητα 1000 κυβικών και ήμασταν χαρούμενοι.
Σήμερα κυκλοφορούμε με τζιπ 2000 κυβικών και στεναχωριόμαστε που δεν έχουμε τζιπ... 3000 κυβικών.Κάποτε αγοράζαμε ένα παντελόνι και το είχαμε για δύο χρόνια.
Τώρα το έχουμε δύο μήνες και μετά παίρνουμε άλλο.Κάποτε ζούσαμε σε σπίτι 65 τετραγωνικών και... ήμασταν ευτυχισμένοι.
Σήμερα ζούμε σε σπίτια 120 τετραγωνικών και δεν χωράμε μέσα...Κάποτε λέγαμε καλημέρα σε ένα περαστικό και τον ρωτούσαμε για την τάδε οδό.
Σήμερα μας το λέει ο navigator.Κάποτε πίναμε νερό της βρύσης και ήμασταν μια χαρά.
Σήμερα πίνουμε εμφιαλωμένο και...αρρωσταίνουμε.Κάποτε είχαμε τις πόρτες των σπιτιών ανοικτές, όπως και τις καρδιές μας.
Σήμερα κλειδαμπαρωνόμαστε, βάζουμε συναγερμούς και έχουμε και 5-6 λυκόσκυλα για να μην αφήσουμε κανέναν να μας πλησιάσει. Είτε είναι καλός, είτε κακός.Κάποτε ξυπνάγαμε πρωί πρωί την Κυριακή για να πάμε στην εκκλησία.
Σήμερα δεν πάμε γιατί είναι...μπανάλ. Και γιατί οι παπάδες γίνανε μεσίτες και επιχειρηματίες.Κάποτε είχαμε 2 τηλεοπτικά κανάλια και πάντα βρίσκαμε κάτι ενδιαφέρον να δούμε.
Σήμερα έχουμε 100 κανάλια και δεν μας αρέσει κανένα πρόγραμμα.Κάποτε μαζευόμασταν όλη η οικογένεια γύρω από το κυριακάτικο τραπέζι και αισθανόμασταν ενωμένοι και ευτυχισμένοι..
Σήμερα έχει ο καθένας το δικό του δωμάτιο και δεν βρισκόμαστε μαζί στο τραπέζι ποτέ...
Κάποτε η σκληρή δουλειά ήταν ιδανικό..
Σήμερα είναι μαλακία.Κάποτε τα περιοδικά έπαιρναν συνέντευξη από τον Σεφέρη.
Σήμερα παίρνουν από τον Καρβέλα.
Κάποτε μας μάγευε η φωνή του Στέλιου Καζαντζίδη,
σήμερα μας ξεκουφαίνει ο...Nίνο.
Κάποτε οι τραγουδίστριες τραγουδούσαν με τη φωνή.
Σήμερα τραγουδούν με κάτι άλλο.Κάποτε ντοκουμέντο ήταν μια επιστημονική ανακάλυψη.
Σήμερα ντοκουμέντο είναι ένα ερασιτεχνικό βίντεο που δείχνει δύο οπαδούς ομάδων να ανοίγουν ο ένας το κεφάλι του άλλου.Κάποτε βλέπαμε στην τηλεόραση κινούμενα σχέδια με τον Μίκυ Μάους, τον Σεραφίνο, τον Τιραμόλα. Σήμερα βλέπουμε τους Power Rangers και τους Monsters με όπλα και χειροβομβίδες να σκοτώνουν και να ξεκοιλιάζουν...τους κακούς.Κάποτε μας αρκούσε μια βόλτα με τον κοπέλα μας σε ένα ταπεινό δρομάκι της γειτονιάς. Χέρι-χέρι, να κοιτάμε τον ουρανό, να σιγοψυθιρίζουμε ένα ρομαντικό τραγουδάκι και να ταξιδεύουμε νοητά. Σήμερα πάμε διακοπές στο Ντουμπάι, στο Μαρόκο και στο Μεξικό. Και ονειρευόμαστε ταξίδια στο Θιβέτ.Κάποτε είχαμε το θάρρος και τη λεβεντιά να λέμε «Έκανα λάθος».
Σήμερα λέμε «Αυτός φταίει»...Κάποτε νοιαζόμασταν για το γείτονα, σήμερα τσατιζόμαστε αν αγοράσει καλύτερη τηλεόραση από εμάς.Κάποτε ζούσαμε με το μισθό μας.
Σήμερα ζούμε με τους μισθούς που ΘΑ πάρουμε.Κάποτε δεν είχαμε φράγκο στην τσέπη, μα ήμασταν τόσο, μα τόσο ευτυχισμένοι!Σήμερα έχουμε τα πάντα και τρωγόμαστε με τα ρούχα μας.Κάποτε περνάγαμε υπέροχα στο ταβερνάκι της γειτονιάς, με κρασάκι, τραγούδι και κουτσομπολιό.
Σήμερα...μιζεριάζουμε σε ακριβά εστιατόρια του Κολωνακίου.Κάποτε ιδανικό ήταν να γίνεις αναγνωρισμένος.
Σήμερα ιδανικό είναι να γίνεις απλά αναγνωρίσιμος.Κάποτε μας δάνειζε λεφτά ο αδελφός μας.
Σήμερα μας δανείζουν οι τράπεζες.Κάποτε κοιτούσαμε στα μάτια τους ανθρώπους.
Τώρα τους κοιτάμε στην τσέπη.Κάποτε δουλεύαμε για να ζήσουμε.
Σήμερα ζούμε για να δουλεύουμε.Κάποτε είχαμε χρόνο για τον εαυτό μας.
Σήμερα δεν έχουμε χρόνο για κανένα....

Αυτό το «Κάποτε», το έλεγαν Ζωή....

15 σχόλια:

Political Prelude είπε...

Κάποτε έζησα…
Τώρα δεν θέλω να πεθάνω…
Rose…κρατηθείτε… αντέξετε!
καλή σας μέρα!

tovenito είπε...

ευτυχώς ή δυστυχώς εξελισσόμαστε.
αλλάζουμε εμείς, αλλάζει και η κοινωνία.
κάποτε τα γράφαμε σε χαρτί, τώρα σε οθόνη..

Rose είπε...

political, καλημέρα και σε σένα.
Δε νομίζω πως καθένας από μας θέλει να πεθάνει.
Ό,τι και να συμβεί έχουμε μάθει να παλεύουμε και να προχωράμε παρακάτω.
Απλά τα γεγονότα αλλάζουν γρηγοροτερα απ ότι ίσως θέλουμε ή περιμένουμε!

Rose είπε...

tovene, έτσι ακριβώς συμβαίνει αν κι εγώ έχω κρατήσει τα καλύτερα για το γνωστό και παραδοσιακό τρόπο του χαρτιού με το μολύβι - στυλό

πολλα φιλιά

Εφη είπε...

καποτε ημουν κοριτσακι. μετα εγινα γυναικα, εγινα μαμα και τωρα ειμαι και γιαγια. ετσι ειναι καλη μου. ολα αλλαζουν περνωντας τα χρονια.
καλο σου απογευμα.

anna είπε...

Κάποτε και τώρα!!!!Στα περισσότερα έχεις δίκιο!!!Αν όμως χάσαμε την επαφή με την αγάπη τη φύση και το απλό, δε φταίει τόσο ο καιρός που ζούμε, αλλά η νοοτροπία που αντιμετωπίζουμε τα πράγματα!!!Ότι θέλουμε αλλάζει προς το χειρότερο!!!Η αντίσταση είναι στάση ζωής!!!Δε θέλω ν' αλλάξω και δε θ' αλλάξω!!!Καλησπέρα,φιλιά παλιά, αλλοτινά, αληθινά !!!

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΑ ΟΣΑ ΕΓΡΑΨΕΣ.ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΑΥΤΑ ΦΕΡΝΕΙ Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ.ΟΛΟΙ ΤΡΕΧΟΥΜΕ ΝΑ ΠΡΟΛΑΒΟΥΜΕ ΚΑΙ ΧΑΝΟΥΜΕ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΠΡΙΝ ΤΗ ΖΗΣΟΥΜΕ.ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ.

Rose είπε...

Εφη μου,σίγουρα η σωστή σειρά αυτή πρέπει να είναι.Αυτό όμως δε σημαίνει πως η περεία δεν έχει αλλάξει μέσα σε τόσο λίγα χρόνια.

Αννα, είναι όπως ακριβώς τα γράφεις... αυτά που θέλουμε αλλάζουν προς το χειρότερο!
φιλια πολλα και απο μενα

Skroutzako, μήπως όμως πρέπει να ξυπνήσουμε και να κάνουμε κάτι για να κερδίσουμε πάλι εμείς και όχι η εξέλιξη της εποχής???????

jacki είπε...

Πόσο άλλαξε η ζωή μας.. Πόσο πιο απλά ήταν τότε τα πράγματα.. Πόσο γρήγορα γίνονται αυτές οι αλλαγές..
Καλημέρα.

Feli είπε...

ελπιδα...οχι για να ερθει η ζωη του καποτε...για να περασει η "ζωη" του σημερα...

Rose είπε...

jacki μου, τρέχουν τα γεγονότα και δε τα προλαβαίνουμε! αστα αστα...


Feli, θα προτειμούσα να κρατήσω την ελπίδα για να γυρίσει η ζωή του κάποτε, γιατί ότι και να λέμε για το σήμερα... ήτε με τον έναν ήτε με τον άλλον τρόπο....ΖΟΥΜΕ!

ΤΙΣ ΚΑΛΗΜΕΡΕΣ ΜΟΥ

b|a|s|n\i/a είπε...

σημασία δεν έχει το μέσο. μα ο τρόπος. και η ουσία. όπως και να γράψουμε κάτι, όπως και να εκφράσουμε κάτι σημασία έχουν αυτά που θα εκφράσουμε. με το όποιο μέσο.

ΕΓΩ είπε...

Σωστά όλα αυτα...... μαζί σου.
Μερικές φορές ομως αυτή η τεχνολογία σου δίνει την δυνατότητα να γνωρίζεις και αξιόλογους ανθρώπους οπως και του λόγου σου.

Rose είπε...

EΓΩ, σε όλους τους κανόνες υπάρχουν οι εξαιρέσεις...
μπουχαχαχαχα

MOLEMOU είπε...

KAPOTE OPOS TA LES GIATI TORA ASTA NA PANE