ΕΚΠΛΗΞΗ: ΑΡΝΗΣΗ ΠΑΡΑΛΑΒΗΣ?

Σε γενικές γραμμές η ζωή επιφυλάσσει πολλές εκπλήξεις.
Πόσο έτοιμοι είμαστε όμως να τις δεχτούμε?
Στη περίπτωση που κάνουν την εμφάνιση τους σε λάθος , ποιος είναι ο σωστός τρόπος να τις καλοδεχτούμε, είναι δεν είναι θετικές???
Ας υποθέσουμε λοιπόν πως είναι θετική η έκπληξη κι έρθει όταν εμείς έχουμε στο ιστορικό του παρελθόντος μας άσχημες εμπειρίες και φοβόμαστε να τις καλωσορίσουμε ? τότε?
Κατά πόσο άραγε μπορούμε να γνωρίζουμε αν οι εκπλήξεις ( θετικές) είναι αληθινές?

Φαντάσου να πετάς πάνω στο ροζ συννεφάκι σου και ξαφνικά να σου έρθει ένας τσιμεντόλιθος στο κεφάλι. Τι κάνεις? Χάνεις τις αισθήσεις σου και πέφτεις στο έδαφος. Αν σε δει κανένας περαστικός, τότε προσεύχεται γα σένα να μην είχες ανεβάσει το σύννεφο της χαράς σου πολύ ψηλά για να χτυπήσεις όσο το δυνατόν λιγότερο.

Ακόμη και να θέλεις να κλείσεις τα μάτια στην έκπληξη, ο ενθουσιασμός δε σε αφήνει.
Τι θα λεγες να κράταγες τις ισορροπίες?

Δε νομίζω πως μπορεί να γίνει αυτό... κι αν ναι, εγώ σίγουρα δεν είμαι από τους ανθρώπους που μπορούν να το καταφέρουν.

Για άλλη μια φορά , όλα είναι άνω - κάτω στο μυαλό ...
Το κυριότερο είναι πως δε μπορεί να σε βοηθήσει κανείς παρα μόνο ......εσύ!!
Άντε τώρα να βγάλεις το φίδι από την τρύπα!!!



Καμιά καλύτερη ιδέα κανείς?!