ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΩ ΜΕ ΣΕΝΑ..?!

Πολλά χρόνια παλεύεις κλείνοντας τα συναισθήματα σου για κάποιον άνθρωπο που άλλες φορές παραγκωνίζονται και κάποιες άλλες ξεπηδούν σαν να μην είχαν απουσιάσει στιγμή.
Μια πόρτα χωρίζει το υποσυνείδητο από το συνειδητό για να προστατευτούμε από τα δυσάρεστα γεγονότα όπως υποστηρίζει η ψυχολογία.
Κάτι παρόμοιο συμβαίνει μαζί σου!
Πρέπει άραγε να κρύψω πάλι τα συναισθήματα μου για σένα και να προχωρήσω ή όχι??
Αυτή η πόρτα θα πρέπει να κλείσει ή να μείνει ανοιχτή!
Είναι δύσκολη αυτή η επιλογή.
Σκέφτομαι τις συναντήσεις του παρελθόντος και την τροπή που πήραν τα πράγματα με τη νέα σου εμφάνιση και με κάνει να παίρνω τα γνωστά φτερά και να πετάω σε μαγικές διαδρομές έχοντας για παρέα μου την εικόνα σου και τη γεύση των φιλιών σου.
Δεν κρατάει πολύ όμως. Οι σκέψεις συνεχίζουν και προχωράνε μπροστά και μου επιβεβαιώνουν την αλλόκοτη συμπεριφορά σου.
Όσο ξαφνικά εμφανίστηκες και έδωσες σε μένα.. με την ίδια ευκολία τα πήρες πίσω και απομακρύνθηκες.
Δε μπορώ να πω πως έχεις άδικο. Δε περνάς και τη καλύτερη φάση της ζωής σου... μα θέλω σε αυτή και σε οποιαδήποτε δυσκολία σου να είμαι δίπλα σου.
Με στεναχωρεί να σε νοιώθω έτσι.
Τι ειρωνεία!!!!!!!!!!
Να σου λένε πως στον μόνο που μπορείς να δώσεις και να προσφέρεις είναι ο ίδιος σου ο εαυτός και να φτάνει η στιγμή που είσαι έτοιμος να ανοίξεις τα χαρτιά σου και να προσφέρεις απλόχερα τη παρτίδα του Είναι σου σε κάποιον και να σου δείχνει πως δε το δέχεται

Είμαι εδώ. Μπροστά σου και έτοιμη να παλέψω και να αντιμετωπίσω τα δύσκολα! Γιατί κρύβεσαι τώρα?
Δε μου δίνεις το ΟΚ και με κλείνεις πίσω από μια πόρτα που δε ξέρω αν πρέπει να την περάσω και να κλειδώσω καλά φεύγοντας ή να περιμένω σιωπηλά πίσω της χωρίς να γνωρίζω τη περίοδο αναμονής και το αποτέλεσμα του αν κάποια στιγμή ανοίξει και είσαι εσύ απ την άλλη πλευρά της?!
Είμαι εδώ! Δείξε μου τη μάχη και πέφτω μέσα της με κλειστά μάτια.
Μη με αφήνεις να μάχομαι με άοπλους. Μη με στέλνεις στο εκτελεστικό απόσπασμα χωρίς καν να γνωρίζω το γιατί

ΕΙΜΑΙ ΕΔΩ