Κυριακή 3 Οκτωβρίου 2010

Τίποτα Συγκεκριμένο..

Μπήκε και ο Οκτώβριος και όλα παραμένουν ίδια.
Δε με αφήνει αδιάφορη αυτό, όμως δε του δίνω και πολύ σημασία γιατί έτσι ίσως να είναι καλύτερα.
Όπως έγραψα και σε κάποιο σχόλιο μου, έχω ξεχάσει τη λέξη ΕΛΠΙΔΑ γιατί η ίδια με άφησε πριν 5 χρόνια.
Όχι, δε με νοιάζει. ίσως έχω συμβιβαστεί με την ιδέα και έχω μάθει να προσαρμόζομαι με τα γεγονότα και τις καταστάσεις.
Μπορεί και να με βολεύει αυτό......
Αισθάνομαι ασφάλεια και με ικανοποιεί να μη σκέφτομαι κάτι που δεν υπάρχει.
Βουτάς όποτε θέλεις στο ροζ σου συννεφάκι και όταν ΠΡΕΠΕΙ πέφτεις.
Άλλες φορές απότομα και άλλες πιο μαλακά. Η ουσία όμως είναι η ίδια και αυτό δεν αλλάζει!
Αναγκάζεσαι κάποιες φορές να μην είσαι ο εαυτός σου και να υποχρεώνεσαι να χρησιμοποιείς το ΠΡΕΠΕΙ κι ας μη το θέλεις.
Αυτά έχει όμως η ζωή. Αυτή δηλαδή έχει...εμείς δεν έχουμε!
Τι να κάνουμε?!

ΟΛΑ ΚΑΛΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!

3 σχόλια:

Χρήστος Παπαχρυσάφης είπε...

Αυτό που μου αρέσει σε σένα είναι ότι όταν πέφτεις από το ροζ συννεφάκι σου, όσο και αν χτυπήσεις… όσο κι αν πονέσεις.. πάντα βρίσκεις το κουράγιο να σηκωθείς. Και αυτό είναι που σε κάνει να είσαι ακόμα πιο δυνατή….
.
.
.
Φυλλιτσα….
.
.
Έτσι κούκλα μου….
.
ΟΛΑ ΚΑΛΑ.

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

περασα να μαθω νεα σου και να ευχηθω καλη εβδομαδα.Ευχομαι να εισαι καλα.Χαθηκες.

Rose είπε...

Xristako mou, ayti eimai egw kai xairomai pou me ksereis!!!

Skroutzakooooooo, eimai kala kai xarika poly pou perases. xathika giati me kanane ta gegonota na xathw. tha epanorthwsw...!